Een
kwart eeuw stonehenge
|
|
Al
25 jaar volg ik elk jaar hetzelfde pad.
Elk jaar vertel ik mijzelf: "Dit jaar ga ik niet". Maar met het naderen van de zomersolstice (zonnewende) voel ik de aantrekkingskracht van de Henge. En daar ga ik weer per camper, met een auto, trien of al liftend te voet, Al 25 jaar kan ik het niet laten. |
|
Stonehenge Solstice viering van 1956 |
|
Elk
jaar, keer op keer roept iets ons samen in
onze tempel, in onze kerk. Al duizenden jaren aanhoren menige zielen deze roep en voelen ze de aantrekkingskracht. Mensen uit alle hoeken van de wereld komen samen op de zomersolstice. Wat het ook kost van moeite of centjes, het gevoel te moeten gaan is sterker dan mijzelf.
|
|
Over
de jaren is er veel verandert.
Over het recht om de Henge te bezoeken. Begin de jaren zeventig en tachtig voelden vele heksengroeperingen zich er thuis. Stonehenge was en is nog steeds een heidense tempel. Verschillende tijden van het jaar kwamen we in onze tempel om samen te vieren en rituelen te beoefenen. Wij vierden er geboortes, huwelijken, en sabbats. |
|
Maar
de zomersolstice was altijd het hoogtepunt. |
Tris Love Lock mijn engelse heksenmoeder |
Een vrije bijeenkomst zonder
dat er een organisatie er zichzelf mee verrijkten. Groepen die zich geroepen voelden zoals Gong , Hawkind en vele anderen zorgden voor muzikaal entertainment. travelers boden er voedsel en drank aan, artiesten toonden steeds hun beste acts. Er was gratis voedsel voor de hongerigen en de dorstigen werden gelaafd. |
|
Het
was een samenwerking van mensen zoals vele schakels in een ketting. Gedurende één maand waren wij één, één groep mensen in één veld. In 1985 echter kwam het volledige beheer van Stonehenge in de handen van het Notional trust. Onmiddellijk werd er een omheining rond de stenen geplaatst en alle heidense praktijken in de cirkel werden verboden. |
|
De
geldmachine kwam in actie.
Er kwameen souvenirwinkel en een tunnel onder de straat naar de henge werd aangelegd. Iedereen die de henge wou zien moest vanaf toen inkomgelden betalen. In 1986 kreeg stonehenge zijn welverdiende plaats als wereld erfgoed. De zonnewende bijeenkomst werd aanschouwt als schadelijk voor de stenen. De mensen werden de toegang tot hun tempel geweigerd. Met bruut geweld werden wij heidenen tegengehouden en verboden om onze tempel te betreden (baenfaeld 1985) Om dan voor meerdere dagen berooft te worden van onze vrijheid. |
|
|
|
Een donkere periode voor het volk, voor de mensheid. Maar een gevoel dat komt van uit het ziel kan je niet stopen. Zo probeerde we opnieuw in 1986 in 1987 en in 1888 maar dan te voet. Tegen het machtsvertoon van de politie was er echter niets aan te vangen, en opnieuw werden wij keer op keer berooft van onze vrijheid. Van een afstand konden wij alleen met pijn in ons hart en ziel toekijken hoe de geldmachine keer op keer won en de mensheid onderdrukt werd. |
|
In
de lente van 1989 was er uiteindelijk een doorbrak. Menige levelers hadden
zich verenigt op een dag dat wij er niet verwacht werden. De poort was
weer open. Eindelijk besefte de geldmachine dat deze machtsvertoon tegen
eigen volk niet langer getolereerd werd. In 2000 zomersolstic werd de henge terug onze tempel. En met zoals wij hier vreugde beleefden en feest vierde duizenden jaren geleden zo staan wij hier terug. |
|
|
Elk jaar keer op keer als een antwoord
op dat wat ons samenroept. Nu,
in 2008 na 25 sta ik hier met
mijn Belgische heksen broer en zusters en met zij die mij zijn voorgegaan. Ik word nog steeds euforis. Een ongelofelijk gelukzalig gevoel vult mijn chakras als ik de cirkel betreed. |
Daar
die dag op die plaats dat geen plaats is, voel ik me één |
|
|
|
|